ADHD en Epigenetica

Er bestaan veel vragen rondom ADHD. Wat is ADHD precies? Wat zijn de oorzaken? Hoe maak je het hanteerbaar? Maar wat er in het openbaar over ADHD wordt gezegd en geschreven is vaak zeer verwarrend. Er zijn nog allerlei vooroordelen en clichés en zelfs de diagnostiek die bij ADHD wordt gebruikt, is niet objectief en duidelijk meetbaar. Toch krijgen veel kinderen op basis hiervan te horen dat ze ADHD hebben. Het gevolg is ongerustheid en stigmatisering; zaken die het leven met ADHD er voor de betrokkenen niet eenvoudiger op maken. Kinderen, jongeren en volwassenen met ADHD, of symptomen die hierop lijken, kunnen beter functioneren als zij elke dag de kans krijgen zich volgens hun leeftijd te ontwikkelen en hun kwaliteit ten volste benutten. Daarvoor is het belangrijk dat het kind, de jongere of de volwassene met ADHD en de mensen in diens omgeving weten hoe zij met ADHD moeten omgaan. Voeding is van invloed op ADHD, heeft een relatie met allergieën en intoleranties. Orthomoleculaire therapie kan ondersteuning bieden in relatie tot de aanmaak van neurotransmitters en hormonen.

Epigenetica, modificatie van de genetische expressie, zijn de factoren die stoorzender zijn tussen iemands genen, en zijn of haar levensstijl. Voeding is één van de factoren die de levensomgeving voor de genen bepaalt. Voeding is informatie dat spreekt tot de genen. De ingewanden, het spijsverteringskanaal is een complex ecologisch systeem, veel meer dan alleen een gebied voor voedselvertering alleen. Het verarmde en gemanipuleerde voedsel van tegenwoordig dringt door tot onze genen, spreekt een nieuwe taal en laat overduidelijk vernietigende sporen na. Niet onze genen zijn veranderd maar ons dieet.